Als ik naar boven kijk, kan ik niet geloven dat Nuno en ik zelf deze dakkapel hebben gerenoveerd. Moet je nou kijken! Allemaal dingen die we nooit eerder hadden gedaan! We zijn groos op het resultaat en het geeft ons veel vertrouwen voor de rest van het dak. Hoewel dat nog steeds een gigantisch moeilijke klus blijft en een hele kluif werk voor twee hobbyisten.
Ongebruikelijke dingen
Ons doel is om de oude glorie van het huis herstellen.
Maar dat maakt het niet altijd makkelijk, omdat sommige delen zo verrot zijn dat het een hele puzzel is om erachter te komen hoe het gemaakt is en hoe we het kunnen herstellen. Veel van de originele materialen zijn niet meer gebruikelijk in Portugal, ook zoiets simpels als hout. Als wij vragen om houten panlatten kijken ze ons vreemd aan. Of zoals de plaatselijke dakpan-leverancier zei: “Jullie vragen altijd om van die ongebruikelijke dingen!”
Zodoende zochten we wekenlang op internet naar de spullen die we nodig hadden. Houten panlatten, zinken goten en profielen vonden we in Portugal. Maar de rest bestelden we online in Spanje. Dingen als dampdoorlatend membraan, leadax, multi-rollen, ondervorst-rollen, ruiterhouders, nail-tape… Geen ongebruikelijk lijstje voor het herstellen van een houten dak, toch?
Originele staat
We hebben de indruk dat er sinds 1987, toen het huis niet langer bewoond werd, niets meer aan onderhoud is gedaan.. Het hout is niet meer geschilderd en afgewaaide pannen zijn niet of te laat hersteld. Vogels, vleermuizen, hagedissen en muizen konden hun gang gaan. Met als gevolg dat het hout van de vloeren, de deuren en de ramen verslechterde, de regen door het huis sijpelde, waardoor in alle houten delen vocht trok. En daarmee een perfecte leefomgeving werd voor houtwormen en -torren.
De grote dakkapel die we nu af hebben, was een van de slechtste plekken. Aan de binnenkant zat een grote zwarte schimmelplek. Toen we het eerste jaar op zolder kampeerden, hebben we met stukjes golfplaat het ergste lekken weten te verhelpen. Maar van buiten sijpelde er nog steeds wat door.
Toen we vorige jaar begonnen de dakkapel te ontmantelen, waren we daarom bang dat het hele dak-skelet vervangen moest worden. Tot onze verbazing was een deel nog best goed en sterk. Dat moet te danken zijn aan het feit dat het originele dak kon ‘ademen’, en vocht uit de dakconstructie kon verdampen.
Reden te meer om niet zoveel af te wijken van hoe het dak ooit gebouwd is. Dus geen dikke isolatielaag aanbrengen (ook omdat we de originele betimmering aan de binnenkant willen behouden en opknappen), maar alleen een ademend membraan. Zo’n membraan houdt water van buiten tegen, maar laat wel damp naar buiten.
Maar door het membraan wordt het dak net een beetje anders dan het was. Bovendien zijn de nieuwe pannen nét wat anders van formaat. De originele staat is dus niet ‘even’ na te bouwen. En veel dingen hebben we nog nooit eerder gedaan. We zullen jullie de details besparen over de eindeloze discussies, zoektochten, proefjes, testjes en waarom we een heel veld met panlatten opnieuw moesten doen.
Gelukkig hebben we op dat soort momenten een goede hulp: onze supervisor. Dat is de vader van Dona Rolha, die in zijn werkende leven als timmerman op de bouw werkte. Zijn praktische kennis en giga jaren aan ervaring, hebben ons vaak weer vooruit geholpen.
Ook de lokale timmerman heeft ons geholpen door alle sierlatjes, ventilatielatten, muurlatten, boeiboorden precies zo te maken als de originele latjes. Alleen de ornamentele sierlijst die oorspronkelijk langs de dakrand van de dakkapel zat, hebben we niet nagemaakt. We kwamen er niet uit hoe dat moest worden, en eerlijk gezegd vinden we het ook een beetje overdreven gepriegel ;-).
Terwijl ik dit schrijf, gaat Portugal gebukt onder de eerste hittegolf van het jaar. Het kwik stijgt in de namiddag naar ±35˚C! Dat is geen temperatuur voor dakwerkzaamheden, maar weldra hopen we verder te gaan met het volgende deel. Daarvoor moeten we eerst de steiger afbreken en langs een andere gevel weer opbouwen.
En dat begint het proces weer opnieuw: dakpannen eraf, panlatten slopen, rotte delen van de dakstructuur vervangen, schoonmaken, houtworm behandeling, membraan erop, tengels erop, panlatten erop, dakranden afwerken en nieuwe pannen leggen. We zijn nog wel even bezig!
Om de moed daarbij niet te verliezen, kijken we af en toe hoe mooi het gaat worden:
Eerste plaats prachtig en dat met de panlatten opnieuw gebeurd iedereen voor de eerste keer. De panlatten net zo lang verzetten tot ze goed zijn en op maat zegt iets over jullie doorzettings vermogen. Respect.
Dank je voor je aardige bericht, Willem!
wat ziet dat er prachtig uit!
Jullie mogen trots zijn.
Nu eerst andere dingen doen in de schaduw..
Of niksen. Moestuin en fruitbomen water geven
Dank lieve Riet,
Ja water geven is nu ook bijna een dagtaak. Wat een hitte!
Heb het goed, liefs uit Portugal
Lieve Lyd en Onno,
Ik heb zo onnoemelijk veel bewondering. Bizar wat jullie voor elkaar krijgen. Volgens mij is dit ook wel een flesje champagne waard.
Wat een goed idee Martine. Ik ga een fles koud leggen, dank voor je lieve woorden. Beijinho!
Indrukwekkend. De dakkapel is nog mooier geworden dan ik me bij ons vorige bezoek kon voorstellen. Waarschijnlijk mooier (niet te vergeten de kleuren) dan dat hij ooit geweest is. Een mens eigenlijk alles leren met zin en doorzettingsvermogen. En daar ontbreekt het jullie niet aan!
Jou ook zeker niet, steenmeester! Abraços
Prachtige dakkapel en zo mooi van kleur!
Hoop voor jullie dat hij gauw een regenbui mag tegen houden dan is het voor jullie even minder warm!
Dankje Dieneke, een echt goede regenbui is ondertussen geweest, met wat forse windstoten: Allemaal goed doorstaan.
Liefs van hier!
Halleluja, wat is het mooi aan het worden. Zo knap van jullie en met zoveel liefde… wat prachtig!
Dank Agnes, alle complimenten geven ons weer vleugels. Beijinhos!
Waanzinnig, wat een prestatie en het wordt prachtig!! Veel succes met de hitte!!
Dankjewel Shanti, we gaan lekker verder met al die veren 😉
Ik lees / zie het nu pas. Fraai! En knap gedaan.